Καθώς η καθημερινότητά μας περνάει ολοένα και περισσότερο σε online mode, η ανάγκη για απομακρυσμένη πρόσβαση επιβάλλει πλέον συχνότερα τη «βάσανο» της ταυτοποίησης, της ασφαλούς επιβεβαίωσης που επιτρέπει στον χρήστη την είσοδο στον ψηφιακό κόσμο της εργασίας, της οικονομίας, της ενημέρωσης, της ψυχαγωγίας – ο κατάλογος είναι μακρύς... Δεν είναι κάτι εύκολο, αρκετές φορές είναι ενοχλητικό, όμως είναι απαραίτητο και –ευτυχώς- τα θετικά στοιχεία του είναι πολύ περισσότερα από τα αρνητικά.

Μια από τις βασικές έννοιες που αποκτούν θεμελιώδη σημασία στην εποχή της «νέας κανονικότητας», είναι αυτή της εμπιστοσύνης (trust), που -όπως όλα δείχνουν- θα παίζει στο εξής κορυφαίο ρόλο στην online καθημερινότητά μας -όχι πως πριν δεν χρειαζόταν, απλώς η ανάγκη για απομακρυσμένη πρόσβαση, έχει πλέον αυξήσει κατακόρυφα τις απαιτήσεις. Πολλές φορές την ημέρα θα πρέπει να αποδεικνύουμε πως είμαστε αυτός-ή που λέμε ότι είμαστε, για να μπορούμε να συνδεόμαστε (από τον υπολογιστή ή συχνότερα το κινητό μας) με τους servers της δουλειάς μας, να πραγματοποιούμε τις οικονομικές συναλλαγές μας, να μπαίνουμε στα κοινωνικά δίκτυα, ακόμα και να διαβάζουμε το περιοδικό ή την εφημερίδα στην οποία είμαστε συνδρομητές.
Η ψηφιακή ταυτοποίηση (Digital ID) και οι τρόποι διαχείρισής της αποκτούν, επομένως, ιδιαίτερη σπουδαιότητα σε σημείο ώστε να απασχολούνται με το θέμα αυτό κράτη, αλλά και διεθνείς σχηματισμοί. Στην πιο πρόσφατη εξέλιξη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε στις 3 Ιουνίου ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για το European Digital Identity, μετεξέλιξη του υφιστάμενου από το 2014 κανονισμού eIDAS, που θα εφαρμοστεί (μελλοντικά και μετά τις απαραίτητες εγκρίσεις) στα 450 εκατομμύρια των Ευρωπαίων πολιτών, τις επιχειρήσεις, αλλά και όσους διαμένουν στο έδαφος της ΕΕ. Σύμφωνα με αυτό, οι πολίτες θα μπορούν να αποδείξουν ψηφιακά την ταυτότητά τους, αλλά και να μοιραστούν (ή μοιράσουν, αναλόγως των περιπτώσεων) ηλεκτρονικά αρχεία, όπως άδειες οδήγησης, ιατρικές πληροφορίες ή και εκπαιδευτικές πιστοποιήσεις, από τα «πορτοφόλια» (wallets), με τα οποία θα είναι εφοδιασμένοι, μονάχα με ένα «κλικ» στο κινητό τους. Προφανώς, το ευρωπαϊκό wallet θα είναι κοινό για όλες τις χώρες – μέλη, θα διαθέτει υψηλό βαθμό ασφάλειας και διαφάνειας (όπως δήλωσε η αντιπρόεδρος της Επιτροπής, Μαργκρέτε Βεστάγκερ, κατά την επίσημη παρουσίαση) και μέσα από αυτό ο χρήστης του «θα μπορεί εύκολα να ανοίξει τραπεζικό λογαριασμό σε άλλη χώρα, να αγοράσει ένα προϊόν, να έχει πρόσβαση σε κάποια online υπηρεσία ή να ενοικιάσει ένα διαμέρισμα, ελέγχοντας απόλυτα ποια προσωπικά δεδομένα του θα μοιράζεται με άλλους και για ποιόν λόγο».
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της Επιτροπής, η πρόταση συνοδεύεται από σύσταση, στο πλαίσιο τις οποίας οι χώρες-μέλη καλούνται να ξεκινήσουν άμεσα τις προετοιμασίες και τις συνέργειες, σε θέματα αρχιτεκτονικής, προδιαγραφών και οδηγιών υλοποίησης, εντάσσοντας τις προσπάθειές τους από πλευράς χρηματοδότησης στις εθνικές στρατηγικές και το Ταμείο Ανάκαμψης, ώστε να έχει ετοιμαστεί η κοινή εργαλειοθήκη ως τον Σεπτέμβριο του 2022. Ειδικά στην περίπτωση της χώρας μας, τα ευρωπαϊκά σχέδια ταιριάζουν χρονικά με τα ελληνικά: ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Γ. Γεωργαντάς, είχε διαβεβαιώσει τον γράφοντα, πριν από περίπου ένα μήνα, ότι θα αποκτήσουμε νέες ταυτότητες, με δυνατότητα ηλεκτρονικής υπογραφής και ψηφιακής πρόσβασης μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2022.

Και ως τότε, τι γίνεται;
Ως τότε, πορευόμαστε με αυτά που έχουμε και εξακολουθούμε να προσέχουμε πάρα πολύ, ώστε να προφυλαχθούμε κυρίως από δυο σημαντικούς κινδύνους, την κλοπή της ψηφιακής μας ταυτότητας και τις ηλεκτρονικές απάτες. Αυτό προσπαθεί -μεταξύ άλλων- να προλάβει και να αποτρέψει η ευρωπαϊκή οδηγία PSD2, η οποία επιβάλλει -παράλληλα με το άνοιγμα στο Open Banking- την Ισχυρή Ταυτοποίηση Πελάτη (Strong Customer Authentication – SCA) στις online συναλλαγές. Κι αν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η ταυτοποίηση γίνεται σήμερα με τη χρήση PIN και κωδικών μέσω του κινητού (μέθοδο που προτιμούν και οι ελληνικές τράπεζες, για επιβεβαίωση κατά τις πληρωμές ή μεταφορές ποσών μεταξύ λογαριασμών), η χρήση άλλων μεθόδων, όπως η αξιοποίηση βιομετρικών στοιχείων του χρήστη πχ. η ψηφιακή αναγνώριση προσώπου, σκοντάφτει όλο και πιο συχνά στους φόβους για τυχόν παραβίαση του προσωπικού απορρήτου.Μόλις στα μέσα Ιουνίου, η αρμόδια Βρετανίδα επίτροπος (UK Information Commissioner), Elizabeth Denham, εξέφρασε τη «βαθιά ανησυχία» της για τον τρόπο με τον οποίο επιχειρήσεις και οργανισμοί αξιοποιούν αυτή την τεχνολογία σε πραγματικό χρόνο, επισημαίνοντας τους πιθανούς κινδύνους από την επεξεργασία των προσωπικών στοιχείων των χρηστών από αλγορίθμους και εξαγγέλλοντας έμμεσα την επιβολή περιορισμών σε τέτοιες πρακτικές. Ανάλογη είναι η στάση και του αμερικανικού GAO (Government Accountability Office), που επίσης χτυπάει καμπανάκι για παραβίαση προσωπικών δεδομένων και ζητάει προσεκτική διαχείρισή τους. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Reuters στον τραπεζικό χώρο των ΗΠΑ, η τράπεζα City National -για παράδειγμα- πρόκειται να ξεκινήσει από τις αρχές του επόμενου χρόνου δοκιμές για ταυτοποίηση μέσω αναγνώρισης προσώπου τόσο στους πελάτες των ΑΤΜ της, όσο και στους υπαλλήλους των υποκαταστημάτων της, ενώ ανάλογους πιλότους με τεχνολογία βιντεο-ανάλυσης διεξάγει και η JPMorgan, σε υποκαταστήματά της, στο Οχάιο.

Το χέρι βαθιά στη τσέπη
Οι τράπεζες και γενικότερα ο χρηματοοικονομικός τομέας είναι έτοιμοι να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, τα επόμενα χρόνια, προκειμένου να προλάβουν αφενός «ατυχήματα» σ’ αυτόν τον ευαίσθητο χώρο, αφετέρου αύξηση της δυσαρέσκειας των πελατών τους, για την ταλαιπωρία και τις καθυστερήσεις που προκαλούν οι πρόσθετες ανάγκες ταυτοποίησης. Αυτό δείχνουν τα στοιχεία πρόσφατης έρευνας της Juniper Research, που ανεβάζουν στα 16,7 δις. $ τα χρήματα τα οποία θα «επενδύουν» το 2026 επιχειρήσεις 25 «κρίσιμων» χωρών ανά τον κόσμο, έναντι μόλις 9,4 δις $, φέτος. Οι ερευνητές της Juniper αποδίδουν τη μεγάλη αύξηση στην πεποίθησή τους ότι οι πελάτες και τελικοί χρήστες αυτών των συστημάτων έχουν στον απόηχο της πανδημίας αυξημένες απαιτήσεις για εύκολη και απρόσκοπτη πρόσβαση στα συστήματα τραπεζών κι άλλων επιχειρήσεων, όπου είναι απαραίτητη η ταυτοποίησή τους, ενώ κλείνει όλο και περισσότερο η «ψαλίδα» των ρυθμιστικών αρχών, γύρω τους. Ειδικά για τις τράπεζες και τον χρηματοοικονομικό τομέα το μερίδιό τους σ’ αυτή την τεράστια δαπάνη φτάνει το 62%, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, κάτι που αποδεικνύει τη σπουδαιότητα με την οποία αντιμετωπίζουν το θέμα, θεωρώντας δικαίως ότι τις βοηθάει και στις διαδικασίες KYC (Know Your Customer), που είναι πλέον εκ των ων ουκ άνευ, για την ανέφελη λειτουργία τους και την αύξηση της παραγωγικότητάς τους. Η ίδια έρευνα ανεβάζει στα 92 δις τους ελέγχους ταυτοποίησης που θα γίνονται το 2026, από 45 δις φέτος, με το επιχείρημα ότι -εκτός των τραπεζών κλπ.- έλεγχοι θα απαιτούνται πλέον σε περισσότερους χώρους, τα επόμενα χρόνια, ξεκινώντας από τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους και φτάνοντας ως το online gambling και το video gaming.

Κίνδυνοι και ευκαιρίες
Παρά τις αντιρρήσεις των αρμοδίων και τις ανησυχίες του κοινού, πάντως, πιστεύεται ότι η χρήση βιομετρικών με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα αυξηθεί. Στη Βρετανία, για παράδειγμα, η NatWest και η MasterCard συνεργάστηκαν στη δημιουργία μιας βιομετρικής κάρτας πληρωμών, η οποία συνδυάζει τσιπ με δακτυλικό αποτύπωμα, αφήνοντας πίσω την εποχή των password και των PIN, ενώ έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους και λύσεις βασισμένες στη συμπεριφορά του χρήστη (behavioral biometrics – περισσότερα γι’ αυτό στη συνέχεια). Βεβαίως, οι δημιουργοί τέτοιων λύσεων πατάνε σε τεντωμένο σχοινί, καθώς οι περιορισμοί που τίθενται τόσο στην Ευρώπη (από το Digital Services Act) όσο και στις ΗΠΑ (όπως πχ. από το California Privacy Act – CCPA) είναι πολύ αυστηροί.
Μια άλλη λύση που ήδη δοκιμάζεται, είναι η αποκεντρωμένη διαχείριση του θέματος της ταυτοποίησης με την αξιοποίηση τεχνολογιών blockchain και Τεχνητής Νοημοσύνης που, όπως λένε οι υποστηρικτές της, αυξάνει το επίπεδο ασφαλείας και δίνει πίσω στο χρήστη τον έλεγχο των δεδομένων του (αυτό που υπόσχεται και το ευρωπαϊκό πλαίσιο, δηλαδή), συνδυάζοντάς τον με την ευκολία στην εξυπηρέτησή του. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και, βεβαίως, οι δημιουργοί τέτοιων λύσεων πρέπει να προλάβουν και τους κακόβουλους, οι οποίοι διαρκώς μηχανεύονται «νέα κόλπα», όπως πχ. το Synthetic Identity Fraud (μείγμα πραγματικών με ψευδή στοιχεία), για να ξεγελάσουν τις αρχές και να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη.

Futurae: Κάνοντας τα δύσκολα, εύκολα
Η νεοφυής εταιρία με το ελβετικό «μυαλό» και την ελληνική «καρδιά» προσφέρει μια φιλική προς τον χρήστη σουίτα που λύνει το πρόβλημα της ταυτοποίησης σε περισσότερες από 100 εταιρίες σε 40 χώρες κι ετοιμάζεται πλέον για «απόβαση» στην Αθήνα
«Μ’ άρεσαν τα θέματα ασφαλείας και το πανεπιστήμιο εδώ είναι καταπληκτικό», δηλώνει ο Νίκος Καραπάνος, συνιδρυτής και σημερινός CTO της νεοφυούς Futurae, όταν τον ρωτάω για το ξεκίνημα τους. Το πανεπιστήμιο είναι το ΕΤΗ της Ζυρίχης (εκεί βρίσκεται και η έδρα της εταιρίας τους) και εκεί, στη διάρκεια του διδακτορικού του γνωρίζεται με τον Claudio Marforio (σημερινό COO), που εστιάζει στο mobile security. Κάνουν μαζί έρευνα, ψάχνουν για εύχρηστους τρόπους ταυτοποίησης, δημοσιεύουν ανακοινώσεις, πάνε στο Silicon Valley να δείξουν την ιδέα τους κι εκεί γνωρίζουν τη Sandra Tobler με γνώσεις ΙΤ και ανάπτυξης, αλλά όχι τεχνολόγο, που γίνεται η τρίτη της παρέας κι είναι σήμερα η CEO της Futurae. Η εταιρία συστήνεται τον Δεκέμβρη του ’16, περνάει από τον επιταχυντή F10 του ελβετικού Χρηματιστηρίου, επιζούν από βραβεία και self-funding, αλλά τον Σεπτέμβρη του ’18 εξασφαλίζουν την πρώτη χρηματοδότηση – seed round 2 εκατ. SF, από AXA Venture Partners και μικρότερους επενδυτές. «Ξεκινήσαμε έξι άτομα, σήμερα έχουμε φτάσει τα 17 -επτά είναι Έλληνες- και προσλαμβάνουμε συνεχώς. Τον Γενάρη του ’21 κλείσαμε το Series A, σηκώνοντας σχεδόν 5 εκατ. SF», δηλώνει στο Digital Finance.

Και το προϊόν αυτών;
«Η λύση που προσφέρει η Futurae είναι μια πλατφόρμα με σημαντικό εύρος τεχνολογιών ταυτοποίησης του χρήστη, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο κατά την είσοδο (login) στον λογαριασμό του, όσο και στην προσπάθειά του να εκτελέσει «ευαίσθητες» συναλλαγές πχ. πληρωμές, όπου χρειάζεται δεύτερη επαλήθευση. Παρέχουμε μια σειρά από τεχνολογίες, οι οποίες μπορούν να καλύψουν ευρύ φάσμα συνθηκών (από κινητό, offline, online κλπ.) και περιπτώσεων, εξυπηρετώντας τον χρήστη εύκολα και γρήγορα. Συνεργαζόμαστε στενά με τον κάθε πελάτη, για να καταλάβουμε πώς δουλεύει το σύστημά του και να τον βοηθήσουμε να εκσυγχρονίσει τις διαδικασίες του, να καλύψει τις ανάγκες του και να μειώσει το κόστος υποστήριξης – κάτι που προφανώς θα συμβεί, αν ο τελικός χρήστης δεν αντιμετωπίζει προβλήματα στις συναλλαγές του, οπότε η ικανοποίηση για το ‘ταξίδι’ θα βρίσκεται μονίμως ψηλά…»
Ο Νίκος Καραπάνος τονίζει πως η λύση τους αποτελεί ενδιάμεσο layer κι ο τελικός χρήστης συχνά δεν γνωρίζει ότι αλληλοεπιδρά μαζί τους, καθώς όλες οι διαδικασίες γίνονται «στο όνομα του οργανισμού». Οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούν ξεκινούν από τη λήψη ενός Push Notification, ως το σκανάρισμα ενός QRCode και την αυθεντικοποίηση μέσω της καινοτομικής τεχνολογίας FIDO. Ο πελάτης μπορεί να διαλέξει τι τον εξυπηρετεί καλύτερα, κατά περίπτωση, ενώ ετοιμάζουν και μοντέλο adaptive authentication, βασισμένο στις συνήθειες, το περιβάλλον και τα metadata του τελικού χρήστη. Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημά τους θεωρεί ότι είναι ο συνδυασμός εύρους τεχνολογιών, ευελιξίας και υψηλού βαθμού τεχνογνωσίας, ενώ η αμοιβή τους βασίζεται στο μοντέλο των active users / μήνα (λίγα cents έκαστος, ανάλογα με τον αριθμό τους) και τις υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας, που επίσης παρέχουν στους πελάτες τους.

Πρώτη συμφωνία στην Αθήνα
«Σήμερα έχουμε ξεπεράσει τους 100 πελάτες, σε περισσότερες από 40 χώρες, κυρίως στην Ευρώπη, με επίκεντρο την Ελβετία και τις γειτονικές Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Γαλλία κι είμαστε σε φάση επέκτασης σε περισσότερες, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα! Υπάρχει κινητικότητα, έχει ολοκληρωθεί ένας κύκλος επαφών με ελληνικές τράπεζες, υπάρχει και η πρώτη συμφωνία, που δεν μπορεί να ανακοινωθεί ακόμα, λόγω δεσμεύσεων, ενώ υπάρχουν συζητήσεις και με άλλους εκπροσώπους της αγοράς, έπονται οι ασφαλιστικές – ευήκοα ώτα, ευτυχώς, υπάρχουν», λέει, προκαλώντας το πλατύ χαμόγελο του επίσης παρόντος στη συζήτηση, Business Development Dir., Κωνσταντίνου Ασημακόπουλου. Για να προσθέσει ότι «από τεχνικής πλευράς, πρέπει να είμαστε πάντα καινοτόμοι και state-of-the-art, εξελίσσοντας το προϊόν μας, ώστε να μας δίνει πάντα στρατηγικό πλεονέκτημα. Ετοιμάζουμε αρκετά καινούρια πράγματα…»

Quadible: άγρυπνος και έμπιστος φύλακας
Παρακολουθώντας τη συμπεριφορά τους και συγκρίνοντας διαρκώς (προφανώς με τη συγκατάθεσή τους) τις συνήθειες των τελικών χρηστών με το αρχικό προφίλ τους, μια μικρή ελληνική νεοφυής εταιρία βοηθάει να γίνει η ζωή τους ευκολότερη, απαλλάσσοντας τους από τη βάσανο της ταυτοποίησης
«Στόχος μας είναι να οικοδομήσουμε κλίμα εμπιστοσύνης και να προστατεύσουμε τη σχέση ανθρώπου και τεχνολογίας, με την ενδυνάμωση της ισότητας και της συμπερίληψης, βελτιώνοντας παράλληλα τις ζωές των ανθρώπων» λέει το motto στο οποίο με παραπέμπει ο Ελληνο-Σουηδός Νίκλας Παλαγκιάς, όταν τον ρωτάω για το όραμα της Quadible, της εταιρίας που ίδρυσαν μαζί με τον συμφοιτητή του στο πανεπιστήμιο της Πάτρας, Γιώργο Σαχπατζίδη, το 2015.
Έξι χρόνια αργότερα, με τον πρώτο να έχει πάρει πλέον το PhD του σε Human Behavior και να βρίσκεται στην θέση του CEO και τον δεύτερο σ’ εκείνη του CTO (όντας παράλληλα συνιδρυτής στις εταιρίες Pobuca και Equity Maps), η Quadible είναι πια μια αναγνωρισμένη cybersecurity startup, με έδρα το Λονδίνο, που βοηθά με την τεχνολογία την οποία έχει αναπτύξει εταιρίες και οργανισμούς να αντιμετωπίσουν -μέσω της ασφαλούς ταυτοποίησης του τελικού χρήστη- το μείζον θέμα της ηλεκτρονικής απάτης, να βελτιώσουν την εμπειρία του και να μειώσουν τα δικά τους κόστη. Πώς το κάνουν αυτό; Παρακολουθώντας συνεχώς (με τη γραπτή συγκατάθεση [explicit consent] του χρήστη, βεβαίως) τη συμπεριφορά του, στη διάρκεια της ημέρας.
Η πλατφόρμα τους (που κέρδισε δυο ευρωπαϊκά grants, τα οποία βοήθησαν στην τελειοποίησή της) δημιουργεί, αξιοποιώντας στοιχεία Τεχνητής Νοημοσύνης και Μηχανικής Μάθησης, το προφίλ του (πώς δακτυλογραφεί, πώς χειρίζεται το ποντίκι αλλά και το κινητό του, πώς μπαίνει σε κάποια ιστοσελίδα κλπ. – συνολικά 14 διαφορετικά στοιχεία) με το οποίο συγκρίνονται ακολούθως οι κινήσεις του, χωρίς να χρειάζεται κάποιο άλλο input εκ μέρους του. Η σύγκριση είναι συνεχής, με τη συλλογή συνδυασμένων δεδομένων χρονισμού και άλλων συμπεριφορικών χαρακτηριστικών και την εισαγωγή τους σε διαφορετικά μοντέλα ΑΙ, και η επιβεβαίωση της ταυτότητάς του, ομοίως.

Ανωνύμου του χρήστη
Όσο για τα θέματα απορρήτου… «Προφανώς πρόκειται για ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, αλλά εμείς ούτε γνωρίζουμε τον τελικό χρήστη, ούτε θέλουμε να τον ξέρουμε – τα δεδομένα είναι ανώνυμα. Το μόνο που μας ενδιαφέρει, είναι να διασφαλίζουμε για τον πελάτη μας, παρακολουθώντας τη συμπεριφορά του, ότι είναι εκείνος που λέει ότι είναι», τονίζει ο Νίκλας Παλαγκιάς, επισημαίνοντας τις υποχρεώσεις λόγω της οδηγίας PSD2 για SCA. «Είμαστε ένας πάροχος υπηρεσιών ταυτοποίησης (Authentication Provider), η αρχική ιδέα ήλθε τον Σεπτέμβρη του ’17 και πλέον βρισκόμαστε περισσότερο από ένα χρόνο σ’ αυτή την αγορά, εστιάζοντας κυρίως σε τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρίες και integrators. Παλιότερα, είχαμε συμμετοχή και σε ευρωπαϊκά project -μεταξύ άλλων- στον χώρο της ψηφιακής υγείας, όπως το ACTIVAGE, στο πλαίσιο των δράσεων για Ambient Assisted Living της Τρίτης ηλικίας, με τη Samsung, τη Medtronic και σημαντική ελληνική συμμετοχή, και αποστολή να εγγυηθούμε την προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων που συγκεντρώνουν τα «έξυπνα σπίτια» για λογαριασμό των συμμετεχόντων», προσθέτει, «φωτίζοντας» περισσότερο το παρελθόν τους.
Η τιμολογιακή πολιτική της Quadible βασίζεται, σήμερα, στο δοκιμασμένο μοντέλο της χρέωσης ανά χρήστη και ανά έτος, κλιμακωτά και με διάκριση αν πρόκειται για τελικό χρήστη ή εργαζόμενο στον οργανισμό ή την επιχείρηση, με μέσο όρο το 1 €, ετησίως.

Μεγάλος πελάτης εν όψει
Αν και δεν μπορεί να αποκαλύψει για την ώρα περισσότερες λεπτομέρειες, ο Νίκλας Παλαγκιάς μας είπε ότι βρίσκονται πολύ κοντά σε συμφωνία με διεθνή ασφαλιστικό οργανισμό, που διαθέτει περισσότερα από 40 εκατ. πελάτες ανά τον κόσμο, ενώ πραγματοποιούν ήδη πιλοτικά με κάποιες γαλλικές εταιρίες. Ενδιαφέρον υπάρχει, επίσης, από οργανισμούς τόσο στην Ελλάδα, όσο και στα ευρύτερα Βαλκάνια, ενώ η Quadible (που απασχολεί έξι άτομα κι έχει, επιπλέον, επτά έμπειρους συμβούλους από την αγορά στη διάθεσή της) συμμετείχε με επιτυχία και στον δεύτερο κύκλο του Visa Innovation Program, αποκομίζοντας σημαντικές εμπειρίες.